Tata też jest ważny

Temat wart przemyślenia.

Dzisiejszy post zainspirowany facebook'owym profilem Pani Doroty Zawadzkiej. Pani Dorota udostępniła na swojej tablicy link do postu jednej z mam, która pisała o co-sleepingu, czyli mówiąc prościej o spaniu z dzieckiem w jednym łóżku.

Bardziej niż sam post zainteresowały mnie komentarze pod nim. Znaczna większość komentujących opowiedziała się za spaniem z dzieckiem. Co ciekawe, wszystkie te odpowiedzi należały do kobiet. Teraz pytanie. A gdzie w tym wszystkim jest twój mężczyzna? Czy chociaż raz spytałaś go o zdanie? Ja mojego spytałam wczoraj, czy chciałby, żeby Maja spała z nami. Powiedział, że chyba nie jest to konieczne, skoro ona wtedy śpi. Kiedy nie śpi ma 100% naszej uwagi. Kiedy ma ciężką noc, na zmianę nosimy ją na rękach i się nią zajmujemy. W momencie, kiedy grzecznie śpi, wcale nie jesteśmy jej potrzebni, ważne, że jesteśmy tuż obok, na każde zawołanie i ważne, że ona ma tego świadomość. Pod linkiem wypowiedział się jeden pan. Też był przeciw. Chciał chociaż w nocy mieć swoją żonę dla siebie, z jego wpisów gołym okiem wyczułam rozżalenie i poczucie odrzucenia. To nie jest problem tylko tego jednego pana. Jest ich całe mnóstwo. Dlaczego, drogie kobiety nie zauważacie swoich mężczyzn? Czy po pojawieniu się dziecka przestają oni być ważni? Ich zdanie już nic nie znaczy? Przecież przed ciążą byliście sobie tacy bliscy. Przecież byłaś z nim z miłości a nie po to, żeby brzydko mówiąc zrobił ci dziecko. Dlaczego więc teraz go odrzucasz? Post pisany trochę w imieniu mężczyzn ale też w trosce o was, kobiety. Jedna z mam napisała, że ona od kilku lat śpi z dzieckiem i jakoś jej małżeństwo nadal trwa. Tylko zastanów się, czy to małżeństwo faktycznie trwa, czy faktycznie jest między wami uczucie, bliskość, przyjaźń, pożądanie? Czy tylko przyzwyczajenie? Jesteście razem, czy tylko razem mieszkacie? Wychowujecie razem dziecko, czy twój partner jest tylko twoim asystentem? Droga matko robisz krzywdę całej rodzinie. Twojemu partnerowi, który nie może wykazać się w roli ojca, bo ty wiesz wszystko najlepiej, bo ty wszystko lepiej zrobisz, bo on się nie zna i przede wszystkim, bo to ty nosiłaś 9 miesięcy pod sercem i to ty znasz dziecko lepiej. Brzmi znajomo? Czy takie słowa padają często z twoich ust? Czy wiesz, że krzywdzisz tym samym nie tylko ojca ale też dziecko? Wiesz, że odbierasz dziecku autorytet, wzór do naśladowania? Odbierasz synowi pierwszego bohatera a córce pierwszą wielką miłość. Swojemu partnerowi odbierasz żonę, kobietę, kochankę, przyjaciółkę. Największą miłość jego życia zamieniłaś w traktującą go przedmiotowo kobietę.

Jak wyglądasz po powrocie męża z pracy? Związane włosy, rozciągnięte dresy? Przy każdej próbie zbliżenia krzyczysz 'nie mam czasu', 'nie mam siły', 'daj mi spokój'? Ja wiem, że to dorosły facet, może nie ma co się nad nim pieścić i rozczulać ale to też człowiek z uczuciami i potrzebami. On chce zająć się czasem swoim dzieckiem. Nie może. Dlaczego? Bo w twoim przekonaniu nie potrafi. Jeśli faktycznie nie potrafi to mu pokaż, naucz go. On chce się do ciebie w nocy przytulić. Nie może. Dlaczego? Bo został wygnany z sypialni na rzecz dziecka. 

Dziecko jest ważne, nawet bardzo ważne ale pamiętaj, że wy też. Zrób się czasem na bóstwo, przygotuj jakąś pyszną kolację, zapal świecie, połóżcie dziecko wcześniej spać i pobądźcie sami. Tylko ty i on. Porozmawiajcie, przytulcie się, obejrzyjcie romantyczny film. Nie tęsknisz za tym?

Nie zrozum mnie źle i mnie za wcześnie nie oceniaj. Pod tym postem, o którym dzisiaj wspomniałam napisałam, że nasze dziecko od urodzenia śpi w łóżeczku, bo wieczorami chcemy mieć czas dla siebie. Zostałam za to nieźle zbesztana przez inne matki, Tylko ten jeden pan się ze mną zgodził. Szybko mnie oceniły, że jestem chłodną matką, bo nie śpię z dzieckiem. Prawda jest zupełnie odwrotna. Nie jestem chłodną matką, bo daję jej tyle ciepła i miłości ile tylko jestem w stanie dać. Poza tym daję córce ojca! Daję jej super tatę, za którym szaleje. Tata po pracy się z Mają bawi, wieczorem ją kąpie, potem karmi i usypia, Maja zasypia na taty rękach, po czym odłożona jest do łóżeczka. Rano jak tylko się obudzi bierzemy ją do siebie do łózka na łaskotanki i przytulanki. Widzisz tu chłód? Bo ja nie. Ja widzę rodzinę, w której każdy ma swoją rolę i każdy jest ważny.
Jest to ważny temat wart przemyślenia, zostawiam cię teraz z twoimi myślami.

Pozdrawiamy!

Jeśli dotrwałaś do końca mojego wpisu, odwiedź mój facebook'owy fanpage: mama tata i reszta swiata